برای جلب پشتیبانی آیات الله های بزرگ در قم و مقاومت در برابر کودتا

تلفن و ای میل تماس با مراجع در قم
سیل تماس تلفنی و ارسال ای میل همراه با لینک فیلم کشتارهای 11 روز اخیر در سراسر کشور به سوی دفتر مراجع مذهبی روان است. این اقدام اعتراضی می رود تا به یک جنبش افشاگری و آگاه کننده مراجع مذهبی در ایران بیانجامد که کودتاچی ها تلاش می کنند آنها را نیز از ماهیت وقایع دور نگهدارند و ارتباط آنها را با مردم قطع کرده اند. این تماس ها از داخل و خارج کشور جریان دارد و گفته می شود تاثیر مهمی در مقاومت این مراجع در همراهی با علی خامنه ای در کودتای انتخاباتی داشته است. هر ایرانی در خارج و داخل کشور که به این جنبش بپیوندد، یک گام مفید در مقابله با کودتا برداشته است. حکومت هنوز می گوید نظامی نیست، بلکه مذهبی است و به همین دلیل ضرورت دارد فشار مذهبی را بر آن افزود.

دفتر آیت الله سیستانی در قم
تلفن: 7741415 الی 9 با کد قم 0251

آیت الله مکارم شیرازی
تلفن: 7840003 با کد قم 0251

آیت الله جوادی آملی
تلفن: 2931178 و2931168 با کد قم - 0251

آيت الله وحيد خراساني
تلفن: 7740611 و ٤٤٥ ٤٢ ٧٧ با کد قم 0251
آيت الله صافي
تلفن: 7479 با کد قم – 0251 (شماره تلفن، چهار رقمی و صحیح است)

آيت الله صانعي
تلفن: 7744009 الی 10 و 7831660 الی 62 و7744767 با کد قم 0251

آيت الله موسوی اردبيلي
تلفن: 7745291 الی 3

آيت الله روحاني
تلفن: 7743538 با کد قم - 0251

آیت الله حسینی شیرازی تلفن: 7700368

آیت الله مظاهری تلفن: 4464691 با کد اصفهان - 0311

به یاد داشته باشید که کمیت و تعداد و گستردگی این تماس ها بسیار مهم تر از کیفیت و سرانجام یک مکالمه ی خاص است. مهم این است که در پایان روز بیت یک مرجع تقلید به او گزارش بدهد که امروز 200 تماس تلفنی درباره سرکوب خشونت آمیز مردم دریافت کرده اند؛ از مردمی که نه با کسی سر جنگ دارند، نه اهل آشوبند؛ فقط از اینکه کسی خون خواهر و برادرشان را بی جهت روی زمین ریخته، به او شکایت برده اند.
اغلب مراجع، یکی دو خط بیشتر تلفن برای ارتباط با مردم ندارند. با فرض اینکه هر تماس به طور متوسط 5 دقیقه طول بکشد، فقط 280 نفر آدم لازم است تا یک شبانه روز کامل تلفن های دفتر آیت الله، زنگ بخورد و صدای شکایت مردم شنیده بشود.

2 – ایمیل:
اینها نشانی ایمیل و وب سایت مراجع است.
آیت الله سیستانی
ایمیل:
sistani@al-sistani. org
وبسایت:
http://www.sistani. org

آیت الله مکارم شیرازی
ایمیل:
Makarem@makarem. ir
وبسایت:
http://www.makarems hirazi.org

آیت الله جوادی آملی
وبسایت:
http://esra. ir/main.asp
ایمیل:
دفتر آقای جوادی آملی ایمیل ندارد. برای ارسال ایمیل به آدرس زیر در سایت ایشان بروید؛ متن و عنوان نامه تان را همان جا بنویسید و دکمه ارسال را بزنید. http://esra. ir/new/mail. php

آيت الله وحيد خراساني
ایمیل:
info@vahid-khorasan i.ir
وب سایت:
http://www.vahid- khorasani. ir

آيت الله صافي
ایمیل:
Saafi@Saafi. Net
وبسایت:
http://www.saafi. ir

آيت الله صانعي
وبسایت:
http://saanei. org
ایمیل:
info@saanei.org

آيت الله موسوی اردبيلي
ایمیل:
mousavi@ardebili. org
ardebili@ardebili. org
وبسایت:
http://www.ardebili .com

آيت الله روحاني
ایمیل:
Rohani@rohani. ir

وبسایت:
http://www.rohani. ir

آیت الله حسینی شیرازی
ایمیل:
info@shirazi. ir
وبسایت:
http://www.shirazi. ir

آیت الله مظاهری
ایمیل:
info@almazaheri. org
وبسایت:
http://www.almazahe ri.ir

آیت الله مجتبی تهرانی
ایمیل:
در وبسایت آقای مجتبی تهرانی، ایمیلی برای تماس درج نشده است. برای ارسال نامه به ایشان به آدرس زیر بروید، متن پیامتان را بنویسید و دکمه ی "ثبت" را فشار دهید.
http://mojtaba- tehrani.ir/ index.php/ page,ContactUs
وبسایت:
http://mojtaba- tehrani.ir

آیت الله بیات زنجانی
ایمیل:
در وبسایت آیت الله زنجانی، ایمیلی برای تماس درج نشده است. برای ارسال نامه به ایشان به آدرس زیر بروید، متن پیامتان را بنویسید و دکمه ی "ارسال" را فشار دهید.
http://bayatzanjani .net/fa/9. html

آيت الله العظمي نوري همداني
وب سایت:
http://www.nooriham edani.com
ایمیل:
در وب سایت آیت الله نوری همدانی، ایمیلی برای تماس گرفتن با ایشان ذکر نشده. برای ارسال ایمیل، باید به آدرس زیر بروید و بعد از نوشتن پیامتان دکمه ارسال را بزنید.
http://www.nooriham edani.com/ index.php? action=contact

به غیر از متنی که برایشان می نویسید، پیشنهاد می کنیم لااقل لینک یکی از فیلم های کشتار و برخورد خشونت آمیز با مردم را برایشان بفرستید.

این هم لینک بعضی از فیلم ها:
http://www.4shared.com/file/113239451/44c5560e/shahadate_ khaharam. html
http://www.4shared.com/file/113240065/a0a4fa92/shelik_va_jan_ dadane_dokhtare_ javan.html
http://www.4shared.com/file/113240787/d566a0b5/royaroie_mardom_ ba_gurd.html
http://www.4shared.com/file/113241711/557bd9ac/shelik_be_ mardom.html
http://www.4shared.com/file/113242546/a759c3ca/dargiri_dar_ amirabad. html
http://www.4shared.com/file/113243217/10da76f9/dargiri_va_ tirandazi_ dar_tehran

آمریکا، اِسرائیل و پَتِستِ ایران: یک دیدگاه از کُنگرۀِ آمریکا

The United States, Israel, and the Iranian Threat: A View from Congress
September 09, 2008 Jerusalem Center for Public Affairs Rep. Ileana Ros-Lehtinen

آمریکا، اِسرائیل و پَتِستِ ایران: یک دیدگاه از کُنگرۀِ آمریکا
برگردان: خَشایار رُخسانی
چکیده
· بهترین راه برایِ دَرَنگاندن (متوقف کردن) ایران از رسیدن ِ این کشور به توانایی های هَسته ای، وَرزانیدن ِ (اِعمال کردن) و بالابُردن ِهَزینه هایی است که هَستی ِاین رازمان ِ(رژیم) اسلامی را بپَژمَرگَاند (بخطر بیآندازد)، تا اینکه مُلاها ناگُزیر شَوَند برنامه هایِ خود را دِگَرکُنند. آروایش هایِ (تحریم های) آمریکا توانست از توانایی هایِ ایران در رُبایش ِ (جذب) سرمایه، کالاها و کُمک هایِ فَنآوری جُلوگیری کُند، و همچنین دُشواری هایِ گُستَرده ای را در زمینۀِ رُستِ ترازداریک ( رُشدِ اقتصادی) برایِ این رازمان (رژیم) تاشِش کَرد (ایجاد کرد). همکنون اگرچه کُنگِرۀِ آمریکا بسامدمند (بطور تکراری) پیشنهاد هایِ داتی (قانونی) پیشآورده شده را برایِ وَرزانش ِ (اِعمال) آروایش ها (تحریم ها) تازه بر ایران میپَذیرد، ولی اجرای آنها از سویِ دولت هایی که در پی میآیند یا با تُندی انجام نمی گیرند و یا ندیده گرفته میشوند.
· آمریکا در واپَسین پاسُخ ِخود ناگُزیر از هَمبَسته کَردَن ِتَلاش هایِ هَنگَمِۀِ (اتحادیه) اروپا برایِ تَلَکه دادن (رُشوه دادن) به مُلاها در راستایِ اَندَرواییدن ِ (به تعلیق در آوردن) غَنی سازیِ اورانیوم بوده است. این در هالی (حالی) است که آمریکا در رسیدن به آماج خود در بکاربَستَن ِآروایش ها (تحریم ها) با هَدَفِ به زیر ِپُرسش بُردن ِسِزاواریِ کشورمداریک (سیاسی) ِمُلاها در فَرمانروایی بر ایران، و هَمچِنین بازداشتن ِمُلاها از بکارگیریِ سرمایه ها و بُنمایه هایِ ترازداریک (منابع اقتصادی) این کشور در راستایِ ادامۀِ برنامه هایِ ویرانگر شان، ناکام مانده است.
· ما ناگُزیرهَستیم که در هَماهَنگی با کشورهایِ زیادی که بتوانیم به هَمکاری فرابخوانیم، و در کنار ِ بُنمایه ها (منبع ها) و فشار هایِ دیگری که ما بتوانیم گِردآوری کُنیم، آروایش هایِ (تحریم های) ترازداریکِ (اقتصادی) سَخت و فَراگیرَنده ای را بر مُلاها بوَرزانیم (اِعمال کُنیم). ما بایستیکه دولتمردان ِکشورهایِ دوست، سازمان هایِ جهانی و بُنیاد هایِ ترازداریک (اقتصادی) را بکاربگیریم تا آنها را به همکاری با آمریکا در تیررس گِرِفتن ِرازمان (رژیم) ایران، به ایشتارانیم (ترغیب بکُنیم).
· آمریکا بایستیکه یک آگَهینامۀِ (بیانیۀِ) مَنِشمَند (اخلاقی) بیرون بدهد، که بازنماید که ما داد و سِتَدی با کشور هایی که خود را گوشه گیر کرده اند، نخواهیم داشت، و ما به آنها کُمک نخواهیم کرد تا این کشور ها خود را در به پَژمَرگاندن ِ (بخطر انداختن) آسایش و سرمایه هایِ کشور ِما و کشورهایِ هَمبستۀِ ما، همانند اسرائیل توانا شوند.
· برنامۀِ فَراخ گامی ِ (توسعه طلبی) رازمان ِ (رژیم) ایران و درگیری هایِ اَرتِشی این کشور در سراسر خاورمیانه و آسیایِ نیمروزی (جنوبی) یک فَرهودی (حقیقتی) است که باید بگونۀِ هُشداردهَنده ای، درنَگَریده شود (مورد توجه قرار گیرد). ما بایستیکه بیدار شویم و مَهَندِ (اهمیت) این گِرِفتاری را دریابیم، نه تنها برایِ اسرائیل ونکه (بلکه) هَمچِنین برایِ آمریکا. تاریخ به ما آموخته است، زمانیکه از سویِ یک دُشمَن سُوگَند خورده ای همانند ایران پَتِست (تهدید) میشویم، ولی از انجام ِیک واکُنشِ شایسته درمیمانیم، اینچنین نِهِشی (وضعی) بیشتر به یک آزَرَنگی (مصیبتی) سراَنجامیده است، که میتوانستیم از پیشآمدِ آن پیشگیری کُنیم. ما گرایِش ِ اَفزایش یابندۀِ ایران به بَرتَریخواهی را با پَذیرِش ِسِیج آن (خطر آن)، ندیده گِرِفته ایم.
سرآغاز
در ریشه یابی و نَگَروَرزی (توجه) به پَتِستی (تهدیدی) که از سویِ ایران سٌهِش میشود (احساس میشود)، این یک نیاز ِ بایسته (ضروری) است که بُنیان ِکار را بر راستینگی (واقعیت) بگُذاریم و نه بر افسانه.
خیلی ها به این دیدگاه گرایش دارند که درگیریِ خاورمیانه یک درگیری بین اسرائیل و فلسطینی ها است، با اینکه گواهان (مدرک ها) نشان میدهند که آن ستیزه از بُنیان، نشانه ای از هَمالش ِ (رقابت) ایران برایِ رسیدن به بَرتَریِ جهانی میباشد. خیلی ها همچنین باور دارند که بُنپایۀِ (قاعده) "زمین در برابر ِآشتی و آسایش" کامگار بوده است (موفق بوده است)، بدون ِنَگَروَرزی (توجه) به آن فَرهودهایِ (حقیقت هایِ) زَمینی ، که چیز ِدیگری را به ما میآموزند. بَرآیندِ این شیوۀِ اندیشیدن این است، که آنها می پِندارند که اگر به اسرائیل فشار آورده شود که زمین هایِ فروگِرِفته شده (تصرف شده) را پس بدهد، هَمِه چیز دُرُست خواهد شُد. ولی راستینگی (واقعیت) این است که هر گونه لغزِش در مُراوده هایِ بین اسرائیل و فلسطینی ها میتواند آماج هایِ فَراخ گامی (توسعه طلبی) ایران را آسان تر و ایران و نمایندگان آن کشور در خاورمیانه را با گُرمکَ تر (با جرأت تر) بکُند.
اکنون افسانۀِ دیگری که خیلی ها به آن باور دارند این است، با اینکه بارها و بارها پَروَهانیده شده است (ثابت شده است) که سازمان ملل در انجام گُماشتگی (ماموریت) خود ناتوان بوده است، ما بایستیکه هنوز بدون هرگونه شَکی، به سازمان ملل اَپَستام (اعتماد) داشته باشیم که این سازمان میتواند پَتِستِ (تهدید) فَزایندۀِ ایران را که آسایش ِما را می پَژمَرگاند (بخطر انداخته است)، و افزون بر آن گِرِفتاریِ اَتُمی ما با این کشور را، بزُدایَد.
ولی راستینگی (واقعیت) این است که، بهترین راه برایِ دَرَنگاندن ِ(متوقف کردن) ایران در دَستیافتن به توانایی هایِ هَسته ای، وَرزانیدن ِ(اِعمال) آروایش هایِ (تحریم هایِ) سخت و مَزَن (شدید) بر این کشور میباشد.
بَرنَهاد ِ(تصویب) آروایش هایِ (تحریم های) نو بر بَخش ِاِنرژیِ ایران از سویِ کُنگره آمریکا
در پیوند با آروایش ها (تحریم ها)، کُنگِرۀِ آمریکا گام ِاُستوانی (محکمی) را برداشته است، زیرا بسیاری از ما در کُنگره و سنایِ آمریکا به پَتِستی (تهدیدی) که از سوی رازمان (رژیم) ایران وَرزانیده (اِعمال) میشود، پی بُرده ایم، و ما پیآمدهایِ کم کاری یا هیچکار نَکَردن را در دَرَنگاندنِ (متوقف کردن) ایران، دریافته ایم.
در تلاشی برایِ پیشگیری از پَتِستِ راهبُردیِ (تهدید استراتِژیک) رازمان (رژیم) ایران، کُنگرۀِ آمریکا در سال 1996، دات نامۀِ (لایحۀِ) آروایش هایِ (تحریم های) ایران-لیبی را برنهاد (تصویب کرد)، و با این کار آروایش هایی را بر باهمان هایِ (شرکت های) اَنیرانی (خارجی) وَرزانید (اعمال کرد) که در بَخش ِاِنِرژیِ ایران سرمایه گُذاری میکُنند. آن دات نامه (لایحه) که کُنگره آنرا از آن زمان اُستوانیده است (محکم کرده است) و فَرنام (عنوان) آنرا به پَروندۀِ آروایش هایِ (تحریم هایِ) ایران، دگرکَرده است، جلوگیری از سرمایه گُذاری در بَخش ِنَفتِ ایران را هَدَف خود کرده است. با این آروایش ها (تحریم ها) بَندِ نافِ ترازداریک (اقتصادی) رازمان (رژیم) اسلامی بُریده خواهد شُد، چیزی را که مُلاها برایِ دُنبال کردن بُلندپَروازی هایِ هَسته ایِ خود و کُمَک به گروهایِ سِتیزه جویِ اسلامی نیاز دارند.
اَفزون بر آن، کُنگره همچنین بر رازمان (رژیم) در تهران به شَوَندِ (علت) جایگاه ویژۀِ آن در خاستگاهِ دولتی که به تروریسم کُمَک میکُند، آروایش هایی را وَرزانید (اعمال کرد). ما پیشگیری هایی از کالاهایی را که کاربُردِ دوگانۀِ شهروندی و اَرتشی دارند، بکاربسته ایم. و ما از نهادهایِ خویشکار (مسئول) درخواست کرده ایم که "پَروندۀِ اِنِرژیِ هسته ای" را بکارببَندَند، به این گونه که از تَرابُردِ (انتقال) جنس هایِ (ماده های) هَسته ای یا فَنآوریِ هَسته ای که دارایِ کاربُرد (استفادۀِ) دوگانه هستند، به هر کشوری که پُشتیبان ِتروریسم است، جُلوگیری شَوَد.
هَنایش ِ (تأثیر) بهم پیوستۀِ همۀِ این دات نامه هایِ آروایشی ( لایحه های تحریمی)، ایران را از رُبایش ِ(جذب) جِنس ها (ماده ها) و کُمک هایِ فَنآوری، بازداشته است، و گِرِفتاریِ فَزاینده و گُستَرده ای را برایِ رازمان (رژیم) اسلامی آفَریده است. پاسُخ ِکُنگره به پَتِستِ (تهدید) ایران همتراز با بَرخوردِ آمریکا با این کشور بوده است و با گُذَشت سال ها رُسته است (رُشد کرده است)، همانگونه که بیشتر و بیشتر نمایندگان در کُنگره به پَتِستِ (تهدید) فَزاینده و هُشداردَهَندۀِ ایران، پی بُرده اند.
کُنگره همچنین میداند که "نهادِ انرژیِ اَتُمی ِجهانی" (IAEA)، نَهادِ بازرسی هَسته ایِ سازمان ِملل، نتوانسته است که کار ِخود را به پایان برساند. "نهادِ انرژیِ اَتُمی ِجهانی" (IAEA) این سِزاواری (حقانیت) را به داوش ِ (ادعای) نادُرُست ایران میدهد که این کشور در هال (حال) دُنبال کردن ِبرنامه هسته ای تنها برایِ پاسُخگویی به آماج ِ آشتی جویانه و شهروندیِ خود میباشد. گَرچه من هنوز باور دارم که با وجودِ کاستی ها و لغزش هایِ "نهادِ انرژیِ اَتُمی ِجهانی" (IAEA)، این نهاد یک سازمان ِ سودمندی است، ولی این نهاد هَمَکنون این توانایی یا نیرویِ اراده را ندارد که بدون ِآگاهی دادن ِ از پیش، پایگاه هایِ هسته ایِ ایران را بازرَسی بکُند. "نهادِ انرژیِ اَتُمی ِجهانی" (IAEA) در هال (حال) کار کردن با زِبَردَستی بیمانندی میباشد و مُلاهایِ نیرَنگ باز به آن زیاد اَپَستام دارند (اعتماد دارد).
از اینرو، با وجودیکه احمدی نژاد تَلاش میکُند که در پارادُخش (تناقض) با برنامه هایِ راهبُردیِ ایران در خاورمیانه سُخن بگوید، پَهنه و میدان ِکُنِش هایِ این کشور، پیوسته در هال (حال) گُستَرِش بوده است. به باور ِمن، ما در شناسایی ِ دُرُستِ هَدف هایِ رازمان (رژیم) اسلامی یا نَگَروَرزی به آن ها کوتاهی کرده ایم، آن هَدف هایی که مُلاها برایِ رسیدن به آنها، وابستگان ِاسلامی ِ سِتیزه جویِ خود را بکارگِرفته اند تا آمریکا و اسرائیل را نه تنها در سراسر خاورمیانه، ونکه (بلکه) همچنین در آمریکا لاتین، در اَسپانوَر ِ (حیاط) پُشت ِخانۀِ ما، به پَتِستند (تحدید کُنند). بُمب گُذاریِ سال 1994، در کانون ِیهودیان (AMIA) شهر بوینس آیرس (Buenos Aires) در آرژانتین (Argentina)، یکی از نمونه هایِ بسیار، از هُنَر ِجَنگی ِایران است که بکُمک وابسته هایِ آن برایِ اُستوار کردن بَرتَری این کشور و سُستاندن ِ (ضعیف کردن) آمریکا و هَمبَستِگان ِ آن انجام گِرفته است.
دَرماندِگی ِآمریکا در شناسایی دُرُستِ پَتِستِ (تهدید) ایران و کوتاهی در ایستادن ِ به هِنگام (به موقع) در برابر ِپَژمَرگِ (خطر) ایران، چَند دولت را پی در پی دربر میگیرد. در سال 1979، زمانیکه اَرتِشیسان ها (شبهه نظامی ها)، به سفارتِ آمریکا در تهران دَستیافتند و 52 تَن آمریکایی را بیش از یک سال به گِروگان گرفتَند ، و زمانیکه آنها به سربازخانۀِ نیرویِ دریایی آمریکا در لبنان در سال 1983 یورش بُردند و 241 سرباز ِ آمریکایی را کُشتند، ما خوب میدانستیم که پاسُخ آمریکا چه چیز میتوانست باشد.
در ناسازی با ایران، دات نامه هایِ (لایحه های قانونی) زیادی از سویِ کُنگرۀِ آمریکا برنهاده (تصویب) شده است، ولی فَراپیشی هایِ (اقدام های) کمی از سویِ آمریکا در پاسُخ به کِردار ِپُرسیج (پُرخطر) رازمان (رژیم) ایران انجام گرفته است. دروازه برایِ سرمایه گُذاران اَنیرانی (خارجی) در ایران باز مانده است- بدون ِنَگَروَرزی (توجه) به اینکه برآیندِ برنامۀِ ناپایدار کردن ایران چه چیز بوده است- آمریکا کم کاری کرده است، تازه اگر کاری کرده باشد، برایِ اینکه اینچنین سرمایه گذاری هایی را به دَرَنگاند (متوقف کُند). در این دَرماندگی ها، آمریکا تنها نبوده است؛ خیلی از کشورهایِ دیگر مانندِ روسیه (Russia) و چنین (China) در آن هَنباز (شریک) بودند، از این راه که از انجام ِپیمان نامه هایِ کُنکاشگاهِ زنهارداری (شورای امنیت) سازمان ملل که میتوانستند به راستی، دَرآیشی (تأثیری) داشته باشند، پیشگیری کَردند و یا آنها را به گونۀِ هُشداردَهَنده ای سُستاندند (ضعیف کردند).
اکنون هَمِۀِ کشورهایی که با ایران پیمان نامه هایِ ترازداریک (اقتصادی) بسته اند باید که بدانند، که این پیمان نامه ها بی ارزش میباشند. رازمان (رژیم) ایران تنها بدُنبال ِ بَرتَریِ کشورمداریک (سیاسی)، اَرتِشی و فَریوَری (اعتقادی) خود است؛ این کشور هَمبَستِگان ِخود را سَرانجام دستمایۀِ اَبزارگَشتِگی (سواستفاده) خود خواهد کرد، و دَمی (ثانیه ای) به پاره کردن ِهر پیمان نامه ای که دیگر به سودِ مُلاها نباشد، نخواهد اندیشید.
تلاش برایِ تَلَکه (رشوه) دادن به مُلاها
با نَگَروَرزی (توجه) به این راستینگی (واقعیت) که پَتِستِ (تهدید) ایران در هال (حال) رُستن (رُشد کَردن) است، در هالیکه (حالیکه) تلاش هایِ ما در پَرداختن به آن بَسَنده (کافی) نبوده اند، چکار بایست کَرد؟ پاسُخ ِآمریکا این بوده است که باید به اروپا در تلاش آن برایِ تَلَکه دادن (رشوه دادن) به مُلاها در راستایِ اَندَرواییدن ِ (به تعلیق در آوردن) غنی سازی اورانیوم، به پیوندد. این درهالی (حالی) است که بکاربستن ِآروایش هایِ (تحریم های) آمریکا که هدف آنها زیر پا گُذاشتن ِهودگی (حقانیت) مُلاها در بکارگیریِ بُنمایه هایِ (منبع های) ترازداریک (اقتصادی) ایران بوده است که مُلاها برایِ ادامۀِ برنامه هایِ ویران کنندۀِ خود نیاز دارند، باشکست روبرو شده است.
ما همکنون فَردات هایِ (امتیازهای) زیادی را به ایران داده ایم، و دولت هتا (حتی) آماده است که از تنگناهایِ فزاینده و گوناگونی که کُنگره بر ایران ورزانیده است، چشم پوشی کُند. برای بیش از 10 سال، هرگاه که کُنگره دات نامه ای (لایحه پیشنهادی ای) را پذیرفته است، بکاربستن ِآن برنامه به سُستی پیش رفته است. همیشه یک فَرنشین دولت بوده است که به شَوَندِ (علت) بَرتَری دادن به آسایش و زنهارداری (امنیت) کشور، که نمی توان آن را نادیده گِرِفت، از بکاربستن ِ دات نامه هایِ کُنگره چشم پوشی کَرده است. به این فَرنود (دلیل) است که دات نامه هایی را که ما رای به انجام آنها میدهیم، هیچگاه در همنوایی با خواست ما در زمان ِ اجرا، از دندان ِبُرِّنده ای برخوردار نبوده اند، تازه هتا (حتی) اگر که میخواستند که به سُستی انجام گَیرَند. از اینرو ما تنها با نیمی از پُشتیبانی دولت به جاور (حال) خود رها شده ایم، ولی هتا (حتی) اگر اندکی هم از دات نامه هایِ پذیرفته شده از سوی ما نیز به بکاربَسته شوند، میتوانند دَرآیش ِ (تأثیر) بسزایی داشته باشند.
در پیوند با ایران، آسیبِ بُزُرگی به ویچوَر ِ (اعتبار) برنامه هایِ ما وارد آمده است، برایِ اینکه کُنگِره رای به داتی شُدن ِ(قانونی شدن) دات نامه هایِ پیشنهادی (لایحه های پیشنهادی) میدَهَد، ولی در زمان انجام ِکار، از بکاربستن آنها خودداری میشود. به شَوَندِ خوی و سِرشت رازمان ِ(رژیم) اسلامی ایران و پَتِستی که این رازمان (رژیم) برایِ ما فراهم آَوَرده است، تا کنون ما زمان ِزیادی را برایِ انجام ِیک واکُنش ِشایسته با آن، از دست داده ایم.
نیاز بایسته (ضروری): آروایش هایِ سَختِ ترازداریک (اقتصادی)، فراگیر و با شتاب
چشم انداز ِمن، که بسیاری از نمایندگان در کُنگره با آن همنَگَر هستند، پَذیراندن ِ (تحمیل) هَزینۀِ بسیار بُزُرگی بر تهران است، که بتواند ادامۀِ هَستی رازمان (رژیم) تهران را به پَژمَرگاند (بخطر بیآندازد)، تا اینکه مُلاها برنامه هایِ خود را دَگَر کُنند. پیش بُردِ این برنامه نیاز به بکارگیریِ، آروایش هایِ سختِ ترازداریک (اقتصادی) دارد که با تَگ ( با سرعت) و فَراگیر انجام پذیرند. این برنامه بایستیکه در راستایِ بکارگیری هرگونه شایشی (امکانی) باشد که ما بتوانیم برایِ فشار آوردن بر تهران فراهم آوریم و همچنین در هماهَنگی با کشورهای زیادی که ما بتوانیم برایِ همکاری با ما به ایشتارانیم (ترغیب بکُنیم).
کُنگره میتواند از راه وَرزانیدن ِ(اِعمال) فراپیشی هایِ (اقدام های) سخت تر که رازمان (رژیم) تهران را در تیررس بگیرند، پایبَندی ما را در افزایش ِفشار بر ایران، به نمایش بگُذارد. یک داتِ (قانون) تازه که باید انجام پذیرد، "پَروندۀِ پیشگیری از ایران در گُستَرش این کشور به بیرون از مرزهایش" میباشد، که سال پیش در کُنگره با 397 رای در برابر 16 رای، برنهاده شُد (تصویب شد)، ولی هنوز از سویِ سنایِ آمریکا به آن نَگَروَرزی (توجه) نشده است. پَروَندۀِ دیگری که باید بکاربسته شود "پروندۀِ آسایش و زنهارداری (امنیت) از راه به پایان رساندن ِرَخشارشخواهی (توسعه طلبی) ایران" میباشد، که جون (June) امسال به گُفتگو گُذاشته شد. این پَرونده در نَگَر دارد که کشورها و باهَمان ها (شرکت های بازرگانی) و دیگر کانون هایِ داد و سِتَد را از تَرابُردِ (هم و نقل) کالاهایِ بی پَروانه (غیر مجاز) به ایران، بازدارد. این کالاها از بَندَرهایی که دُرُست بازرسی نمیشوند، هَمانندِ دُبی در امارتِ عربی روانۀِ ایران میگَردند. این پَرونده میگوید که آروایش هایِ (تحریم های) آمریکا تا زمانیکه فَرنشین (رئیس) دولتِ این کشور گواهی نَکُند که ایران و سوریه بگونۀِ بَررَسی پَذیر و اُستانیده (که قابل بَررَسی باشد) برنامه هایِ هَسته ای، بیولوژیکی، کیمیایی و موشکی خود را کِنار نگُذاشته اند، پابرجا خواهند ماند.
افزون بر آن، برایِ گُذَراندن ِ دات نامه هایِ پیشنهادی در پیوند با وَرزانش (اِعمال) آروایش هایِ (تحریم های) سَخت تر بر ایران، هموندان ِ(عضو های) کُنگره بایستیکه رویکَرد (توجه) کارگُزاران ِدولتی ِکشورهایِ دوست، سازمان هایِ جهانی و بُنیادهایِ پولی را اندرکَشند (جذب کُنَنَد)، تا آنها را برایِ هَمکاری با ایران در راستایِ در تیررَس گُذاردن رازمان (رژیم) ایران با گُرمَک (با جرأت) کُنند. بر پایۀِ بازکاوی هایِ (تفحص های) انجام شده و گُزارش هایِ رسیده، بَرخی بُنیادهایِ بازَرگانی که در آمریکا کار میکُنند، پیمان نامه هایِ سازمان ملل و دات هایِ (قانون های) آمریکا را در پیوند با ایران زیر پا میگذارند. ما همچنین میتوانیم بر این بُنیادها فشار آوریم. هموندان ِکُنگِره میتوانند همچنین برایِ بیگُمان شدن (یقین پیدا کردن) از اینکه این بُنیادهایِ بازرگانی در راستایِ بُریدن ِمراوده هایِ خود با رازمان (رژیم) ایران گام برمیدارند، کُمَک کُنند؛ برای نمونه از راه نَدادن ِ وَرسَنگ هایِ (اعتبار های) بازرگانی به سوداگری هایِ ایران. همچنین ما باید که به بُنیادهایی که اینچنین رفتار میکُنند پاداش بدَهیم.
چِکار ِدیگَری میتواند کُنگره انجام بدهد؟ ما میتوانیم از تلاش هایِ فَزاینده در بی بهره کردن ِ باهَمان هایی (شرکت هایی) که در ایران سرمایه گُذاری میکُنند، از بیمۀِ بازنِشَستِگی و دیگر شایش هایِ (امکان های) سرمایه گذاری، پُشتیبانی کُنیم. فلوریدا (Florida)، ایالتی که در آن زندگی میکُنم، نُخُستین ایالَتی بود که اینگونه شرکت ها را از بیمۀِ بازنِشَستِگی، بی بهره کرد، اکنون ایالت هایی دیگری از آن پیروی میکُنند. ما میخواهیم باهمان هایی (شرکت هایی) را که در ایران کار میکُنند، به ایزانیم (تشویق کُنیم) که در بارۀِ بازدۀِ داد و سِتَدِ خود با ایران که یکی از پُرسیج ترین (پُرخطرترین) کشورهایِ دُشمن میباشد، دوباره بیاَندیشند.
آرویش ها (تحریم ها)، کاری ترین (موثر ترین) بُنمایۀِ (منبع) فشار هَستَند که ما دارا هستیم، ولی ما آنها را بگونۀِ رسا (کامل) و فراگیر بکارنَبُرده ایم. ما نمایندگان در کُنگره در هال (حال) ادامۀِ فِشار بر دولت هَستیم، تا دولت این آروایش ها (تحریم ها) را بگونۀِ فراگیر پیش ببرد. در هِنگامیکه وزیر ِبرونمرزیِ آمریکا خانم رایس (Rice) بازنموده است (بطور تکرای گفته است) که دَرَنگی (مکثی) در آرواییدن (تحریم کردن) باهَمان هایِ (شرکت هایِ) بَزِه کار (خطا کار) نمیکُند، راستینِگی (واقعیت) این است که آمریکا هتا (حتی) یکبار هم باهمان هایِ (شرکت های) اَنیرانی (خارجی) را که بَرنامه هایِ آروایش هایِ (تحریم هایِ) ایران را زیر پا میگُذارند، به کیفَر نَرِسانده است، گرچه اینچنین باهمان هایی (شرکت هایی) در دو دهۀِ گُذاشته بیش از $20 میلیارد دولار ، در بَخش ِنفت و گاز ِ ایران سرمایه گُذاری کرده اند.
براستی، تاکنون باهمان ها (شرکت ها) و بازرگان ها بیشتر به به شَوَندِ (علت) فُروش ِفَرآورده هایِ بدون ِپَروانه (غیر مجاز)، همانندِ سی دی (CD) و دی وی دی (DVD) و دَستگاهِ تلوزیون به ایران، ایراخته شده اند تا به فَرنودِ (دلیل) سرمایه گُذاری آنها در بخش ِگاز و نفت ایران و یا بدتر از آن، به شَوَندِ (علت) فُروش فَنآوری و کالاهایِ دیگر به ایران در کُمک به فَرآوری ِ (تولید) اَبزار ِکُشتار ِگُروهی و یا توانایی هایِ موشَکی این کشور. باژگونه (برعکس)، ما در هال (حال) پاداش دادن به روسیه (Russia) ، از راه بستن ِپیمان نامه هایِ همکاریِ هَسته ای هَستیم، به کشوری که بگونۀِ راسته (مستقیم) از بَرنامه هایِ موشَکی ایران پُشتیبانی میکُند.
اَگر بایستیکه آروایش ها (تحریم ها) با کارایی ِهرچه بیشتر بکارگِرِفته شَوَند، باید که آنها بگونۀِ فراگیر در هَمِۀِ زمینه ها و چَکادها (جبهه ها) پیش بُرده شوند، تا بتوانند بیشترین فِشار را بر رازمان (رژیم) اسلامی در تهران وارِد آوَرَند. برایِ اینکه از گُفتِۀِ وزیر جَنگ آقای روبرت گیتس (Robert Gates) یاری گِرِفته باشم: "مُلاها دیوانه وار فَریفته و دَستخوش ِپَندار دستیافتن به توانایی هایِ ساختِ بُمبِ هَسته ای شده اند." اگر آنها که کشور را رهبری میکُنند میخواهند دوباره بازنَمود کُنند (به تکرار بگویند) که رازمان (رژیم) مُلاها نباید پروانۀِ رَخشاریدن (توسعه دادن) و دستیافتن به بُمب هَسته ای را داشته باشد، پس دولت، سرانجام ناگُزیر است که فراپیشی هایی (اقدام هایی) را بکارببَندَد، که به دُرُستی مُلاها را در ادامۀِ راهشان به دَرَنگاند (متوقف بکُند).
بکاربَستن ِبَرنامه هایی که راهکار ِگُشایش ِگِرهگاه هستند
گِرِفتاریِ راستین (واقعی) زمانی سٌهش (احساس) میشود که بخواهیم برنامه هایِ بَرنهاده شُدۀِ (تصویب شدۀِ) آروایشی (تحریمی) را بکارببَندیم. ما میبینیم که دولت هایی که در پی هم میآیند، تنها بَخشی از آروایش ها (تحریم ها) را به پیش میبَرند، بدون ِاینکه هَمۀِ برنامه را بکارببَندند. آن شُمار ِکمِ فراپیشی هایی (اقدام هایی) نیز که از سوی دولت انجام گرفته اند، آسیب هایِ ترازداریک (اقتصادی) راستین، بویژه در بَخش ِنفت، بر مُلاها وارد آورده اند. به شَوَندِ این آروایش ها (تحریم ها)، سرمایه گُذاری، رویهم رَفته برایِ رازمان (رِژیم) اسلامی ایران بیشتر دُشوار شُده است. از زمانیکه وَرسَنگ هایِ (اعتبارهای) بانکی ِ ایران فُروکش کرده اند، بهایِ کالاها بگونۀِ مَهینی (مهمی) بالارفته اند. بدَست آوردن ِ وَرسَنگ (اعتبار بانکی) و دیگر دستمایه هایِ سرمایه گُذاری، که ایران برایِ بازَرگانی جهانی نیاز دارد، دُشوارتر شُده است. برآیندِ این کوشِش ها این بوده است که شُمار ِزیادی از سرمایه گُذاران خود را از سوداگریِ نفت و گاز بیرون کِشیده اند. از اینرو، همکنون آروایش ها در هال (حال) نشان دادن ِهَنایش (تأثیر) میباشند، ولی بیشتر و بیشتر میتوان هَنایید (تأثیر گُذاشت). من خوشبین هَستم، که اگر ما هُشیار بمانیم، ما پیروز خواهیم شُد و از آسایش و زنهارداری (امنیت) آمریکا و هَمبَستِگان آن نَگَهداری خواهیم کرد – بدون ِوابستگی به اینکه چه کسی فَرنِشین دولت باشد، و کُدام گُروه کشورمَداریک (سیاسی) مهار ِ(کُنترل) کُنگره را در دست داشته باشد.
اگر آمریکا تنها کشوری باشد که بخواهد آروایش هایِ ترازداریک (تحریم های اقتصادی) را بر ایران بوَرزاند (اِعمال کُند)، بدون کُمک از دیگر کشورها و بُنیادهایِ سرمایه گُذاری و بدون آن سازمانی که بتواند در به سرانجام رساندن این کوشِش ها کامگار باشد، تلاش هایِ ما آن کارایی را نخواهند داشت که میبایستی داشته باشند. از اینرو به تنهایی کار کردن به این خوبی نخواهد بود که اینکار در پَهنۀِ جهانی انجام بگیرد. ولی این برایِ آمریکا مَهین (مهم) است که آگَهینامه ای را بیرون بدَهَد که بنا بر آن ما با کشورهایی که خودشان را از جهان کنار کِشیده اند، نه سوداگَری میکُنیم و نه به آنها کُمک میکُنیم تا این کشور ها نتوانند با نیروگِرِفتن، سود و آسایش ما و همبستگان ما مانند اسرائیل را به پَژمَرگانند (بخطر بیآندازند).
تاریخ به ما آموخته است که در جاییکه ما از سویِ یک دُشمن سوگَند خورده ای مانند ایران پَتِست میشویم، اگر در انجام واکُنشی شایسته وابمانیم، و تنها به اُمید دل ببَندیم، گاهی این نِهِش (وضع) به یک آزَرَنگی (مصیبتی) می سَرانجامد، که میتوانسته ایم از آن جلوگیری کُنیم. درگیری ِ کشورمداریک (سیاسی) و ارتشی ایران در سراسر خاورمیانه و در نیمروز آسیا، نشان از نیرویی میدهد که باید به شُمار آورده شود. ما باید که از خواب بیدارشویم تا پیوستگی این رویداد ها را دریابیم، نه تنها برایِ اسرائیل ونکه (بلکه) همچنین برایِ آمریکا. ما بَرتَری فَزایندۀِ ایران را به بهایِ سیجی (خطری) که برای خود آفریده ایم، ندیده گرفتیم.

آروایش هایِ تازۀِ اروپا بر ایران

EU Sets Sanctions on Iran, Inching Past UN Resolution

August 08, 2008

Bloomberg

James G. Neuger

برگردان: خَشایار رُخسانی
دولت هایِ اروپایی آروایش هایِ (تحریم های) ترازداریک (اقتصادی) نو ای را بر ایران پذیراندند و بارکردند (تحمیل کردند)، و با این کارشان همچنین از فَراپیش هایی (اقداماتی) پیروی کردند که در پیمان نامۀِ سازمان ملل نشاخت شده است (تعیین شده است)، پیمان نامه ای که باید ایران را به شَوَندِ (علت) دنبال کردن و بالابردن ِتوانایی هایِ هسته ای خود کیفر بدهد. براَنگیخته شده بدستِ جرج بوش (President George W. Bush)، هَنگَمِه (اتحادیه) اروپا سازگارید (توافق کرد) که کشورهایی را که با ایران داد و ستد میکنند، زیر فشار بگُذارد. با این کار آنها از آنچه که مرز ِ "هوشیاری" در برخورد با ایران خوانده میشود که در ماه مارس (March) از سویِ شورایِ امنیت سازمان ملل در یک پیمان نامه نشاخت شده بود (تعیین شده بود)، گُذرکردند.
27 کشور ِهموندِ اروپا امروز در یک بیانیه که در تارنمایِ آن در بروکسل بیرون آمده است، بازگو کردند: " دولت هایِ اروپایی باید که فشارها بر ایران را با جلوگیری از دادن ِ کمک هایِ بازرگانی در راستایِ داد و سَتد با این کشور، در نَدادن ِ وَرسَنگ (اعتبار بازرگانی) برایِ جلوگیری از صدور ِ کالا و با جلوگیری از دادن ِ پایندان (ضمانت) و سِپُرده های بانکی، پیش ببرند. "
این گامی که اروپایی ها برداشته اند یک پیش نمایش برایِ یک زورآزامایی تازه میباشد که از سویِ سازمان ملل رهبری میشود، که در آن آمریکا و همبستگان ِ اروپایش تلاش میکنند ایستادگی و راهبندهایی (موانعی) را که روسیه و چین ایجاد میکنند، دور بزنند تا آروایش ها (تحریم ها) را در ناسازی با ایران، بالا ببرند.
اروپا دیروز آشکار گردانید که اجرایِ سومین آروایش هایی (تحریم هایی) را که سازمان ملل آنرا در مارس (March) نشاخت کرده بود (تعیین کرده بود) آغازیده است. این آروایش ها (تحریم ها) در بر گیرندۀِ وام هایِ همگانی (عمومی) برایِ کمک به داد و ستد با ایران و افزایش ِخویشکاریِ (مسئولیت) بازرسیِ و سختَر ِکالاهایی که در راه ایران هستند، میشود.
بیانیه ای که امروز بیرون آمد گفت: اروپا میخواهد " هوشیاری" بیشتری بر روی ترابُردها (transactions) بین بانک هایِ اروپایی و بانکِ ایرانیِ "صادرات" ، بکار ببندد. دولت هایِ اروپایی همچنین پیمان بستند (قول دادن) که هیچگونه کمکِ ترازداریک (اقتصادی) به رژیم ایران ندهند، مگر اینکه برایِ " آماج هایِ هومَنی (انسانی) و رَخشارِشی (توسعه ای، development).
برنامۀِ هسته ای
آمریکا در این هفته چهارُمین زینۀِ (مرحلۀِ) آروایش ها را آغازید، آنهم پس از اینکه ایران پیشنهادِ کشورهایِ باختر را در بازایستاندن ِ برنامه هایِ هسته ای خود، رد کرد. این پیشنهاد از ایران خواسته بود که ایران در تاخت زدن ( مبادله) برایِ گرفتن بستۀِ ارمغان هایِ بازرگانی و دسترسی یافتن به دانستنیهایِ کارشناسانه در پیوند با تکنولوژی های تازه، برنامه هایِ هسته ای خود را در تراز (سطح) کنونی آن، بازایستاند.
فشار ِجهانی، غنی سازیِ اورانیوم ِ ایران را در تیرس خود گرفته است، چیزیکه هم میتواند در برنامه هایِ شهروندی (civilian) بکار گرفته شود و هم در برنامه هایِ ارتشی. ایران میگوید که برنامۀِ وی برایِ فَرآوردنِ (تولید) نیرویِ کَهرَبا (برق) میباشد، و بدگمانیِ آمریکا را که گواه بر این است که این کشور میخواهد بُمب اَتُمی بسازد، رد میکُند.
وزیر خارجه آمریکا خانم کُندلیزا رایس (Condoleezza Rice) این هَفته به ایران اِرَنگِ (اتهام) زد که با "زمان بازی میکُند".
بستۀِ ارمغان ِ کشورهایِ باختر فَراگیرَندۀِ ساختن ِ یک راکتور آب سَبُک هَسته ای و پایندانی (ضمانت) برایِ فَراهَمیدن (تامین) سوخت آن بود. درونمایۀی (محتوی) این بسته میبایستی که دستیابیِ ایران به بازار جهانی را گُسترش بدهد، درآمدن ِ ایران به سازمان ِتجارتِ جهانی را یاری دهد، و بروز کردن ِ(update) فیار (صنعت) کشاورزی و پیوستمان (ارتباطات) را یاری دهد.
آمریکا خویشکاریِ (مسئولیت) خودش را به این گونه نشان داد که نمایندۀِ خود آقای ویلیام بُرنز (William Burns to) را به نِشستی فرستاد که در آن نمایندگان ِ اروپا و نمایندگان ِایران در ژنو در ماه گذشته هُماسیده بودند (شرکت داشتند)، و این نشست بالاترین تَرازِ (سطح) پَرماس (تماس) بین ِ آمریکا و ایران از زمان ِانقلابِ اسلامی در سال 1979 بود.
چشم انداز سازش
یک کاردار اروپا گفت: "دولت هایِ اروپایی میخواهند که چشم انداز ِ گفتگوهایِ آشتی جویانه را زنده نگه بدارند، و آنها نمیخواند که با بلند کردن ِگام هایِ رَستادی (رسمی) دَرها را ببندند، و آخرین پیمان نامۀِ سازمان ملل را به اجرا در آورند".
"دَر، همیشه برای گفتگوها باز است، " دولت فرانسه، که برای شش ماه فَرنشین هَنگَمِه (اتحادیه) اروپا میباشد، در یک بیانیه رَستادی (رسمی) دیروز به آگاهی همگانی رساند. "اگر ایران برایِ رسیدن به همکاری کوتاهی کُند، این کشور، راهِ رو در رو کردن ِخودش با آروایش هایِ (تحریم های) تازه را بَرگُزیده است".
روسیه پس از یک نشستِ تلفنی که در 6 آگوست (August) در میانِ کاردارهایِ پنج کشوری که هموندِ (عضو) همیشگیِ شورایِ امنیت هستند، -- آمریکا، انگستان بُزرگ، فرانسه، روسیه و چین – و افزون بر آن آلمان و اروپا، برگُزار شد، شَک خودش را در پیوند با به اجرا در آوردن ِ آروایش هایِ (تحریم های) دیگر، نشان داد.
در جون (June)، در پی برنامه ای که از سویِ سازمان ملل رهبری میشُد، اروپا شاخه ای (شُعبه) از بانکِ ملی را که در تهران جایگیر میباشد، بست. اروپا به این شاخۀِ بانک ملی ایران اِرَنگ (اتهام) زده بود که خریدِ برنامه هایِ هسته ای و موشکی را برایِ تهران آسان میکند.
پس از دو برابرشدن ِگُنجایش ِبازرگانی بین سال های 2003 و 2006، به 14.4 میلیارد یورو ($22 billion)، واردات ایران از اروپا به 13.9 میلیارد یورو در سال 2007 فروکش کرد، زمانیکه فشارهایِ آمریکا برایِ به انزوا کشاندن ِ رهبران ِملاها در ایران نهادینه شده بودند.

چرا بوش در برابر ایران کوتاه آمد؟

کمابیش به دور از پَژمَر ِ(انتظارِ) کارشناسان و ساستارمندان (سیاستمداران) جرج بوش (George W. Bush) جانشین شمارۀِ سه خود در دولتش را در 19 جولای (July)، بدون ِهرگونه پیش پیغان (پیش شرط) به پایِ میز ِگفتگو با ایران روانه کرد. زمانیکه بوش در ماه می (May) در کِنِسِت اسرائیل (پارلمان اسرائیل) سخنرانی کرد، او با ایراختن ِ(محکوم کردن) هر گونه گفتگو با "تروریست ها و بُنیادگرایان" به این شَوَند (علت) که گفتگو با تروریست ها " یک امید نادرسُت برای رسیدن به آشتی و گُذشت است" سَرگفتار (تیتراژ) ِروزنامه ها را بالا برد. چه چیزی جرج بوش (George W. Bush) را وادار به جاگذاشتن ِجان مکین (John McCain) و دوری کردن از او کرد، و چه چیزی بگونه ناگهانی او را به پذیرش ِبرنامۀِ برونمرزی باراک اوباما (Barack Obama) ایزانید (تشویق کرد)؟
برگردیم به میانه هایِ جولای (July)، درگفتگوهایِ ژنو نمایندگان ِپنج کشوری که در شورایِ امینتِ سازمان ِملل هودۀِ (حق) وتو دارند (veto-wielding nations)، اَفزوده بر آن آمریکا، همچنین گروهی به نمایندگی از آلمان و فَرنشین ِ(رئیس) هَنگمِه (اتحادیه) اروپا (European Union) خاویر سٌولانا (Javier Solana) هُماسیدند (شرکت کردند). گفت و شنودهایِ اروپا با تهران برایِ سالها ادامه داشته است، ولی باشندگی (حضور) جانشین ِفَرنِشینِ دولت آمریکا برایِ فراپرسش هایِ (مسائل) ساستاریک (سیاسی) ویلیام بُرنز (William Burns) نشانه ای بر کِرامند (بااهمیت) بودن ِخویشکاریِ (مسئولیت) آمریکا در این گفتگوها بود. آنچه که آمریکا و پشتیبان هایِ او در نشستِ ژنو به ایران پیشکش کردند، "دست نگهداری در برابر دست نگهداری " (freeze for freeze) نامیده میشود.
بر پایۀِ این پیشنهاد، ایران نبایستی تلاش بکند که توانایی هایِ پایه ای خود در زمینۀِ غنی سازی اورانیوم را بالا ببرد، هتا در اندازۀِ کرانمند (محدود)، و یا از مرز 3000 سنتریفیوژ (centrifuges) بُگذرد، در برابر آن، شورایِ امنیت سازمان ملل بایستی که برایِ زمانی کوتاه دست از آروایش هایِ ترازداریک (اقتصادی) در برابر ایران بردارد.وبلاگ ها، بخش ِدیدگاه ها و ویزارش هایِ (تفسیرهای) روزنامه ها پُر از گَمانه زنی ها در بارۀِ شَوَندِ (علت) دِگرگشت (تغییر) روش ِبه دور از پَژمَر (انتظار) جرج بوش (George W. Bush) بود. هموَند (عضو) پیشین ِِشورای امنیتِ ملی (National Security Council) و کارشناس ِدانشگاه کُلبیا برایِ رسیدگی به امور ایران، گری استیک (Gary Sick) گوشزد کرد که کاندیدای ِ فرنشین ِدولت آینده، دیک چینی (Dick Cheney) و عقاب ها (hawks) بَرگُماشتِگی (تسلط) خود را بر ساستارهایِ (سیاست های) برونمرزیشان در برخورد با ایران در برابر همکاران ِ دیگر ِخود همانند وزیر جنگ روبرت گیت (Robert Gates ) از دست د اده اند. گیتس (Gates) برنامۀِ خردمندانه تری را دنبال میکند، و این وَرتِش (تحول) در ساخت و پاخت هایِ پشتِ پردۀِ دفتر فرنشین دولت (جرج بوش)، انجام گرفته اند. دیدمان هایِ (تئوری های) او (دیک چینی) با فریادهایِ هیجان انگیزانه در پتکارش (مخالفت) با برنامه هایِ "آشتی جویانه تر" جرج بوش در پیوند با ایران مورد پشتیبانی قرار میگرفتند، که در بخش ِدیدگاه هایِ وال استریت جورنال (the Wall Street Journal) بدستِ فَرنشین پیشین ِ بَغدِستان ِ(سفارتخانه) آمریکا در سازمان ملل جان بُلتُن (John Bolton) و بدست بُنیادِ پیمانکاری آمریکا (American Enterprise Institute) ، میشائل روبی (Michael Rubin) پراکُنیده (تبلیغ) میشدند. هردوی آنها پیوندهای مَهینی (مهمی) با جنبش ِنئو کُنزِرواتیو (neoconservative) و فرارسانی (تبلیغ) برای جنگ در عراق داشتند.
بِهِنجارگونه (بصورت عادی)، نئوکُنزرواتیوها (neoconservative) همچنین در برابر این وَرتِش (تحول) بسیار پَتکاریدند (اعتراض کردند). ویلیام بُرنز (William Burns) براستی هیچ گفتگویِ تازه ای را با گروه ایرانی از سرنگرفت، او تنها بگونۀِ ساده پافشاریِ آمریکا را برایِ جلوگیری از تلاش هایِ ایران در غنی سازی اورانیم، بازگویی میکرد. هُماسش (شرکت) او در گُفتگو تنها سمبولیک بود. ولی همواره، در تراز ِ(در سطح) یک نشان ِ ساستاریک (سیاسی)، دَگرگون گشتن ِ سویِ (جهت) واشنگتُن بسیار کِرامند (بااهمیت) بود. بوش بگونه آشکار 180 درجه چرخیده است، همان چرخشی که گُهري هایِ (بدل های) ماشین ران در توژه های (فیلم های) سینمایی پُلیسی مانند "کارگاه رُکفُؤد " ("Rockford") درهنگام گُریز و پیگرد به نمایش در میآورند.
شَوَند (علت) و فرهود (حقیقت) در این دگرگون شدن ِسُوی ( تغییر جهت) == ناتوانیِ ارتش ِآمریکا نبود، ونکه (بلکه) یک اشتها به گاز ِ ارزان به بهای 5 $برای هر گالون (3,87 l) بود. بوش و چینی، هر دو خداوندگار (صاحب) باهَمان هایِ (شرکت های) نفتی هستند؛ آنها به یک کشور نِفت خیز تاختند و سپس گفتند که باز سازی آن میتواند از راه فروش ِسیلی از نفتِ ارزان فَراهمیده شود (تامین شود). اکنون، چیزیکه زَمَترا (تمسخر آور) است، این است که یکی از شَوَندهایِ (علت های) نهادین که آنها را ناچار به پس گرفتن ِگُستاخی شان در برخورد با دومین کشور نفت خیز، ایران ، کرد، هَنایش ِ(تاثیر) نابود کنندۀِ نفتِ گران بر ترازداری (اقتصاد) آمریکا و جهان میباشد.
کمابیش یک سال ِپیش بود که جنگ با ایران به نگر نزدیک میآمد. در ماه آگوست (August) پیشین داوید ورمزئر (David Wurmser)، یکی از نئوکُنزرواتیوهایِ مَهین (مهم) کسی که گروهِ چینی (Cheney) را ترک کرده بود، بیان داشت که کاندید فَرنِشینی دولت در آینده (Dick Cheney) در جاور (حال) گفتگو در بارۀِ تازش اسرائیل به پایگاه هایِ پژوهشیِ اتمیِ ایران بوده است. در همان زمان، کارشناس ِافغانستان بارنت روبین (Barnett Rubin) بگونه آشکار آنچه را که یکی از نزدیکان ِدولت بوش (Bush) به او گفته بوده است بگونه آشکار بیان کرد== که چینی (Cheney) میخواهد تازش به ایران را در پایان سال 2007 بجلو بیاندازد. روزنامه نگار سیمور هِرش (Seymour Hersh) گُزارش داد که چینی (Cheney ) تلاش میکند که جنگِ عراق را به درگیری با ایران دگرگون و از نو سازماندهی کند. و همچنین، چینی (Cheney) ایران را در بُنیادِ هواداران اسرائیل مانند "بُنیاد واشنگتن برای رسیدگی به ساستارهای (سیاست های) خاور میانه" (Washington Institute for Near East Policy) پَتِست (تهدید) میکرد.
در دسامبر 2007، به هر روی، سازمان ِبررسی داده های ملی (intelligence community) واکنش نشان داد. یافته هایِ نهادین ِ(اصلی) سازمان ِارزش یابی پرونده هایِ ملی ( The National Intelligence Estimate)، که در همان ماه بیرون آمدند، نشان دادند که ایران از سال 2003 دست از پژوهش هایِ خود برای ساختن بُمب اتمی برداشته است. این گزارش توانست از تلاش ِچینی (Cheney)، در آغازیدن ِجنگ تازه جلوگیری کُند.
در ماه هایِ واپسین، چند وَرتِش (تحول)، گُزینۀِ (مورد) برخوردِ ساستاری (سیاسی) را بجایِ برخوردِ ارتشی با ایران پُررنگ تر کرد. ارتش آمریکا بیشتر از پیش در عراق و اقغانستان زیر فشار است. رستاخیز ِدوباره طالبان در افغانستان و در کرانه هایِ (نواحی) تَبار نشین (قبیله نشین ) در شمال ِپاکستان، روانه کردن ِسربازان ِبیشتری را از ارتش آمریکا و ناتو (NATO) در سال گذشته به این کرانه ها درخواست کرده است.هواداران ِ ایران در عراق و افغانستان میتوانند به آسانی پایگاه هایِ آمریکا را به تاوان ِ هر گونه تازش ِآمریکا به پایگاه هایِ پژوهِشی=اتمی ایران در نتنز و در نزدیک اسپهان، آماج ِ موشکهای کاتیوشای خود کنند.
این نگرانی بگونۀِ آشکار از سویِ آدم مایک موللن (Adm. Mike Mullen)، فَرنِشین ِ (رئیس) یگان هایِ همبسته ارتش آمریکا (the Joint Chiefs of Staff) خَستوییده شده است (اعتراف شده است). در 26 ماه می (May)، در برنامه تلوزیونیِ (Early Show) سی بی اس (CBS) از موللن (Mullen) در بارۀِ شایندگی (احتمال) بکارگیری گُزینۀِ ارتشی در مَهار کردن ِگُستاخی ملاها در بَرزَن ِ (منطقه) خاور میانه پُرسش شد. او پاسخ داد، " راستی این است که به باور ِمن، گُزینۀِ ما بیشتر از گُزینۀِ ارتشی است. این گُزینه ها شایش هایِ (امکانات) گوناگونی هستند که ابزارهایِ پایه ای مَجد (قدرت) ملی را میسازند؛ از مراوده هایِ بازرگانی گرفته تا سرمایه گذاری، ساستاریک (سیاسی) و همچنین ارتشی".
در یکی از گفته هایش در آغاز جوَن (June) پس از بازگشت او از اسرائیل، موللن (Mullen) گِلایه (شِکوِه) کرد که "ما برای زمان ِزیاد گفتگویی با ایران نداشته ایم" و زمانیکه خبرنگاران او را زیر فشار گذاشتند که آیا او در جاور (حال) فراخواستن ِگفتگو با ایران است؟ او نیاز برایِ یک " گفتگوی گسترده" با ایران را هایید (تایید کرد ).
موللن (Mullen) به نگر میآید که به عقاب ها (hawks) در آمریکا و اسرائیل در برابر ِپیآمدهایِ تازش به ایران (همان گونه تازشی که چینی درنگر دارد) هُشدار داده باشد، به این گونه که گفته است که با نگر به جنگ ِافغانستان و عراق، " بازکردن ِیک چَکادِ (جبهۀِ) سوم همکنون، پیش از اندازه ما را زیر فشار خواهد برد". زمانیکه خبرنگاران او را زیرفشار گذاشتند، موللن (Mullen) هایید (تایید کرد) که " ایرانی ها توانایی پَژمَرگیدن (به خطرانداختن) تنگه هرمز را دارند" با این وجود او بیگمان بود (یقین داشت) که آمریکا میتواند تنگه هرمز را دوباره بگُشاید. با وجود بیگمانیش (یقینش)، موللن (Mullen) گفت که او نگران نِهیدِ (وضع) ِناپایدار در خاورمیانه میباشد، و نگران هر چیزی است که به این نِهید (وضع) ناپایدار کمک کند.
نه وزیر خارجه خانم کُندلیزا رایس (Condoleezza Rice) و نه وزیر پدافندی آمریکا آقای گیتس (Gates)، که گاهی به نگر میآید که برنامه هایِ برونمرزی خردمندانه ای را در دولت جُرج بوش (George H.W. Bush) دنبال میکنند، در پیش کشیدن ِگرایش به گفتگو با ایران به اندازۀِ موللن (Mullen) در ماه می (May) گُذشته سرسخت نبودند، با وجودیکه گیتس (Gates) بگونه پُرکارانه ای (فعّالی) در برابر ِیک جنگِ رو در رویِ ارتشی با ایران در ماه مارچ (March) گُذشته هُشدار داده بود.
روندِ رو به رُست (رشد) بهایِ نفت همچنین درآیش ِ به سزایی بر استراتژیِ آمریکا در برابر ایران داشته است. باهَمان هایِ (شرکت های) نفتی و دولت هایِ اروپایی خُشنود از ساستارهای (سیاست های) آمریکا در برابر ایران نیستند. باهَمان هایِ بزرگِ آمریکایی و اروپایی در جاور (حال) از دست دادن ِمیلیاردها سودِ هنگفت هستند، آنهم به پاس ِ سومین آروایش هایِ (تحریم های) گُمارده شده (اعمال شده) از سویِ کُنگرۀِ آمریکا، که باهَمان هایِ (شرکت های) نفتی را که در تلاش برایِ سود بردن از داد و ستد در نفت و گاز ِایران باشند، در تیرس خود گرفته است.
آروایش ها (تحریم ها) به گَهولیدَن (تعویض) رژیم نمی سرانجامند، ولی آنها تراز ِ (سطح) دسترسی جهانی به نفت و گاز را پایین میآورند، و همپیمان هایِ آمریکا را خشمگین میسازند. در چند ماه گُذشته باهَمان های (شرکت های) رویال دوتچ شل و توتال (Royal Dutch Shell and Total S.A) برنامه هایِ سود آور ِخود را زیر فشار آروایش (تحریم ها) و پَتِست های ( تهدیدهای) ترازداریِک (اقتصادی) آمریکا، از میدان هایِ گاز ایران بیرون کشیدند. آروایش ها (تحریم ها) بهای نفت را بالا میبرند== ولی یک جنگ با ایران بهای نفت را همچنان بالاتر خواهد برد.
در این میان، آروایش ها (تحریم ها) به اندازۀِ بسنده، هَنایش ِ (تاثیر) ترازداریک (اقتصادی) بر ایران گُذاشته اند که ایران را آماده و پذیرایِ گفتگو کرده باشند. با آگاهی از اینکه، آروایش هایِ (تحریم های) ترازداریک (اقتصادی) که از سویِ جهان پشتیبانی میشده اند، به فُرودِش ِ (سقوط) کشور ِعراق به یک کشور ِجهان چهارمی (کشور تهی دست) کمک کرده اند، ایرانی ها آزمَند بودند (حریص بودند) که در ازنایِ نشست در 19جولای (July) خود را آمادۀِ همکاری نشان دهند.
وَدایِش (تصمیم) برایِ گفتگوها در 19 جولای (July) با ایران در ژنو، در نشستِ کشورهایِ "گروه هشت" (Group of Eight) در 7-9 جولای (July) در توکیو (Tokyo)، گرفته شد، که آقایِ خاویر سولانا (Javier Solana) را به نمایندگی از هَنگَمه اروپا (European Union) برایِ گفتگو با تهران روانه کنند. وزیر خارجه آمریکا خانم رایس (Rice) با توانمندی از نزدیکی به تهران پشتیبانی کرد. او به برنامۀِ "آوایِ آمریکا" (The Voice of America) گفت: " برای انجام این کار یک راه خَرَدمندانه در پیش است. و به این شَوَند (علت) آمریکا بخشی از این گروه است== که در برگیرندۀِ آلمان، فرانسه، بریتانیای بزرگ، روسیه و چین میشود== که پیشنهادی به دولت ایران کرده اند که ما امیدواریم آنها آنرا به پذیرند."
با نگرش به رشته رویدادهایی که به باشندگی (حضور) بورن (Burn) در ژنو هدایت میشوند، بِه نِگَر میآید که زمینه هایِ گرفته شدن ِاین وَدایش(تصمیم) در اروپا پاگرفته باشد، آنهم از سویِ کشورهایی که خود را نیش ِمار خورده سُهِش (احساس) میکنند، برای اینکه باهَمان هایِ (شرکت های) نفتی آنها به پاس ِاجرایِ سومین دور ِآروایش ها (تحریم ها) باید تا آینده ای پیش بینی نشده از مراوده با ایران کنار گُذاشته شوند. چیزیکه زَمَترا (تمسخر آور) است، این است که نمایندۀِ آمریکا که دیدگاه تنگا تنگی با اروپا دارد، بگونه آشکار آقای آدم موللن (Adm. Mullen) بود، کسی که شاید از آقای گیتس (Gates) در موردِ گفتگو با ایران چیزهایی را شنیده باشد.
آمریکا همیشه در جاور (حال) هناییدن (تاثیرگذارشتن) برایِ دسترسی یافتن بر فرآوردهایِ نفتی ارزان در همه جهان میباشد ولی این مورد را به یک گُزینه ارتشی دگردادن (تغییر دادن) نمی تواند چندان برای او دلکش (گیرا) باشد. هر دویِ آمریکا و اروپا و پشتیبانان آنها میدانند که دَرآیش های (تاثیرهای) اَنگَرِه مَن ِ(منفی) موادِ رادیواکتیو که بازده این جنگ میباشند، بسیار زیاد خواهند بود. هَنایش (تاثیر) آن بر روند ِرساندن نفت به جهان بسیار نگران کننده خواهد بود. پَتِست (تهدید) ایران که بنا بر آن تنگه هُرمُز را در دهنۀِ کندآب (خلیج) پارس خواهد بست [ با این پیغان (شرط) که اگر که به ایران تاخته شود]، باید که جِدی گرفته شود. با این رویکرد که روندِ رساندن نفت از این تنگه به جهان همکنون بسیار کُند میباشد.
چیزی به اندازۀِ 40 % از نفت جهان از میان ِ این گُذرگاه جریان میابد، هر چیزی که روندِ رساندن ِ نفت را از این گُذرگاه برهم زند، با رویکرد به پِیغان های (شرایط) امروزی میتواند بهایِ نفت را به گونۀِ سرسام آوری بالا ببرد به آن اندازه که جهان را با چالش و آشفتگیِ ترازداریک (اقتصادی) دیگری پَتِست (تهدید) کُند. اگر که کوتاه گفته شود، ایران توانمندتر خواهد بود اگر که بهای نفت به مرز 127 $ برای هر بشکه برسد، تا اینکه بهایِ آن $25 برای هر بشکه باشد. بهای بالای نفت به ایران مَجد (قدرت) میدهد، مَجدی که او را در گفتگو های آینده هوشیارتر خواهد کرد. باز گُشایی گفتگو با ایران پیروزی برای شهرمَدار هایِ (سیاست مداران) حقیقتبین نبود، ولی یک پیروزی برای راستینگی (حقیقت) بود. اینکه بوش (Bush) در پایان دوره اش در پیوند با ایران برنامه ای را دنبال میکند که به بارک اوباما (Barack Obama) نزدیک تر است تا به برنامه های جان مکین (John McCain)، گویای این فرهود (حقیقت) است که ساستارهای (سیاست های) برونمرزی اوباما (Obama) در برخورد با رژیم هایِ نفت خیز در خاورمیانه روشن بین تر هستند از جان مکین (McCain ).

سُخنی کوتاه در بارۀِ پُرسِمانی مَهین (مهم)

این روزها را تاریخ ِایران به نشان ِروزهایِ سرنوشت ساز ِکشور ِما بایگانی خواهد کرد، روزهایی را که نمی توان بی فَروَر (بیتفاوت) و بدون ِرویکرد به خویشکاریِ مَهینی (مهمی) که هر ایرانیِ آزادیخواه باید پذیرایِ آن باشد، بسازدگی از کنار آن گُذرکرد. خویشکاری مَهین هر ایرانی آزادیخواه بایستی که تلاش برای پیدا کردن ِپاسُخی شایسته برایِ گُذر از چالش و تنگاهایِ ساستاریکِ (سیاسی) کنونی در ایران با کمترین زیان برای مردم و کشور باشد.
چالش مَهینی که همکنون آزادیخواهان ِایران با آن درگیر هستند، پیشآمدِ جنگ میباشد، که سایه سیاه آن هرروز بر فراز ِکشور گسترده تر میشود، پُرسمانی (مسئله ای) که آزادیخواهان ِایران نمی توانند آنرا نهان کنند، و باید پیدا کردن ِپاسخ ِشایسته برایِ جلوگیری از آن، خویشکاریِ کِرامند (با اهمیت) آزادیخواهان ِایران باشد. راستینگی ای (حقیقتی)که ما با آن رودر رو هستیم به این گونه میتوان بخش بندی کرد :
1. آمریکا هیچگونه پیش پِیغانی (پیش شرطی) را برایِ دستیازیدن ِملاها به بمب اتمی، نخواهد پذیرفت.
2. برایِ جلوگیری از ملاها در راه رسیدن به آرزویشان (اتمی شدن)، آمریکا با هیچ کس رودربایستگی ای نخواهد داشت به اینگونه که دَرَنگی در بکاربردن ِجنگ ابزارهایِ اتمی برایِ درهم کوبیدن ِپایگاه ها و سنگرهایِ هسته ایِ ملاها نخواهد کرد.
3. جلوگیری از ملاها برایِ دستیافتن آنها به دلارهایِ نفتی، یگانه راه کم هزینه ای است که میتواند کشور ِایران را بدون ِجنگ و خونریزی و همچنین پیآمدهایِ آزَرَنگ بار ِ(مصیبت بار) آن از شرّ ِملاها نجات به بخشد.
بسیاری از کارشناسان ِرویدادهایِ کِرامند (بااهمیت) جهانی از ماه سپتامبر به نشان ِماه تازش ِارتش آمریکا به ایران نام میبرند. این تازش تلاش ِبیهوده ای است که نه تنها به سرنگونی ملاها نمی سرانجامد، ونکه دست آنها را نیز برایِ بستن ِآخرین روزن ها که آزادیخواهان از آن برای پتکارش (اعتراض) به ساستار هایِ (سیاست های) نامردُمیکِ ملاها، بهره می جُستند، باز خواهد گذاشت. به اینگونه که ملاها میتوانند با بدنام کردن ِآزادیخواهان به "ستون پنجم دشمن"، آسان ترگلویِ آنها را از دم ِتیغ بگذرانند. تازش ِارتشی به ایران فَراپیش ِ (اقدام) گُجسته ای (ناخوشایدندی) است که فرایند ِنهادینه شدن ِدمکراسی در ایران را ده ها سال واپس خواهد زد و به کج راه خواهد برد.
تازش به ایران بیگمان تازشی اتمی خواهد بود. زیرا تنها با گرمایی که بمب اتمی ایجاد میکند آنها خواهند توانست به آماج ِخود که نابودیِ کارگاه هایِ اتمی ایران باشد برسند، که ده ها متر در زیر زمین نگهداری میشوند. در این میان تنها این کارگاه هایِ اتمی نیستند که نابود میشوند، ونکه زیست بوم (طبیعت) ایران که تا 100 کیلومتر به دور ِگرانیگاه این کارگاه هایِ اتمی قرار دارند، به شَوَندِ (علت) خیزآبهایِ رادیواکتیوی، همانند چَرنوبیل (در روسیه سفید) تا صدها سال ارزش ِخود را در جایگاهِ زیستن از دست میدهند. اکنون این راستینگی را در نَگرید که ملاها کارگاه هایِ اتمیِ ایران را در بیست پایگاه در سراسر ایران پنهان کرده ا ند. از آنجاییکه آمریکا به همۀِ این پایگاه ها خواهد تاخت، هیچ یک از اُستان هایِ ایران مورد بخشش یا زنهار (امان) تازش ِ اتمیِ آمریکا قرار نخواهد گرفت. پیامدِ این تازش آلودگی همۀِ شهرهایِ ایران با خیزآبهای اتمی، و میلیونها کُشته و آدم های سوخته که کُرپانی آن خواهند بود. این پیشامدِ گُجسته که در پیش رو است، تنها برآوردِ تراوش ها و برآیندِ توانِ افسانه سازی های من نیست، ونکه راستینگی ای (حقیقتی) سُهش پذیر (قابل لمس) است که تنها با سر در زیر ِبرف فرو بردن، میتوان آنرا ندیده و کم مَهین دانست.
اکنون پُرسمان ِ(مسئله) مَهینی که پاسُخگویی به آن خویشکاریِ (وظیفه) کِرامندِ (با اهمیت) همۀِ آزادیخواهان میباشد، پیدا کردن ِراهکار شایسته برایِ گُذر از این چالش میباشد که با کمترین هزینه بتواند سایهِ شوم این رژیم ِ تبهکار را از سر ِمردم ِایران و جهان کوتاه کند. و برایِ انجام این کار زمان ِزیادی در دست ندارند.
از دیدگاه من امید به برپایی "یک اپوزیسیون نوین" یا یک سازمان یا جبهه ای که بتواند در خاستگاهِ نمایندگی از " اپوزیسیون ِدمکرات ایران " و مردم ِ ایران خود را به دولت هایِ دمکرات در باختر و یا آمریکا بشناساند، بسیار کم میباشد. باوجودیکه، بودنِ آن میتوانست نغش ِ نشاخت کننده ای (تعیین کنند ای) در پا گرفتن ِدمکراسی در ایران داشته باشد. اگر برپایی اینچنین جبهه ای شدنی بود، سه دهه گذشته زمان ِکافی برایِ نهادینه کردن ِاین "جبهۀ دمکرات" میتوانست باشد. هزینه کردن ِزمان و پول برایِ برپایی این چنین سازمان هایی که سازواری (اتفاق نظر) برای نشاخت کردن ِراهبرد، فَرنشین (رئیس) و نماینده های آن با درگیری هایِ سازمانی و حزبی زیادی رودر رو خواهد بود، بهدر دادن ِسرمایه و دور شدن از راستینگی میباشد. برایِ اینکه ما آزادیخواهان در خاستگاه آدم هایِ پراگماتیست و آنهایی که با راستینگی زندگی میکنند، گام هایِ خود را برپایۀِ این رویاهایِ شیرین بلند نکنیم، باید که بدنبال ِراهکارهایی بگردیم که شُدنی باشند.
از دیدگاه من سرنوشتِ ایران در خودِ ایران و بدستِ توانایِ مردم ایران، گارگران و دانشجویان نشاخت (تعیین) خواهد شد. ایرانیان برونمرز میتوانند کمکِ بزرگی به مبارزۀِ آزادیخواهیِ مردم ِایران در درونمرز بکنند، اگر که نغش ِمَهین خود را در خاستگاه نیروهایِ پشتِ کارزار دریابند و به ایرانیانِ درونمرز کمک های پولی و مینویی (روحی) برسانند. همانگونه که در جریان هستید به پاس ِپایورزی (استقامت) و پافشاریهایِ آقایِ منصور اُسانلو، جنبش هایِ کارگری با هوشیاری و سازماندهیِ هَنگَمِه هایِ (اتحادیه های) گارگری در حال پیش روی در سراسر ِ ایران میباشند. بسیاری از رهبران و هموندان ِ (اعضا) این هَنگَمِه هایِ کارگری در تیررس ِ حکومت اسلامی و ارازل و اوباش حکومتی قراردارند. آنها را از کار میرانند و یا بزندان میفرستند. در اینجا خویشکاریِ مَهین ایرانی هایِ برونمز در کمک سازمان داده شده به خانواده ایِ این کُنشگران کارگری بازگویی میشود. برپاییِ یک سازمان ِ پولی که آماج ِآن تنها رساندن ِکُمک هایِ پولی به خانواده هایِ کارگرانی باشد که پیشانی به پیشانی با نیروهایِ ارتجاع درگیر هستند، نمی تواند برایِ ایرانیان برونمز کار بسی دشوار باشد که بخواهند برایِ انجام آن دیدمان ِ(تئوری) برپاییِ "اپوزیسیون نوین" را در دستور کار خود بگذارند. انجام این کار ِوزین، تنها آغازیدن ِیک کارزار (کمپین) بزرگ را درخواست میکند که بر پایۀِ اَپَستام (اعتماد) ایرانیان به یکدیگر برایِ روشن نگه داشتن ِآتشدان ِامید به پیرروزی، استوار باشد.
سامان ِخلافت اسلامی در ایران، یک پینۀِ (وصله) جدا بافته از فرهنگ نهادین (اصلی) ِایرانیان و فرهنگ ِمدرن و شهرینگی در جهان میباشد، که تنها بازده 1400 سال پافشاری وامانده تری رده همبودی در این کشور برایِ زنده نگه داشتن ژاژ پندارها (خرافات) و باورهایِ بی بنیان بوده است. ریشه هایِ این سامان ِنامردُمیک در اندیشه ها و باورهایِ بخشی از ایرانیان به ژاژپندارهایِِ اسلامی استوان (محکم) میباشد. مبارزه با این سامان ِاسلامی، مبارزه با فرهنگِ تازیان است که فرهنگِ نهادین (اصلی) ما ایرنیان نمی باشد که تنها در خاستگاه آبشخور ِ این سامان ِاسلامی بهره برداری میشود. از این رو این پینۀِ گُجَسته که به پَتِستِ (تهدید) بُزرگی برای یکپارچگی ایران و زنهار ِ(امنیت) ایران و جهان فراروییده است، باید که از برگ تاریخ زُدوده شود.
تنها راهی که میتواند با کمترین هزینۀِ جانی و پولی ریشۀِ این سامان ِ تبهکار را خشک کند، بُریدن دستِ آخوندها از رسیدن به درآمد هایِ نفتی میباشد. زیرا درآمد هایِ نفتی پاشنۀِ آشیل ِملاها و بندِ نافِ آنها به شیطان میباشد؛ و بریدن ِدستِ ملاها از این درآمدهایِ هنگفت، مرگ زودبهنام آنها را درپی خواهد داشت. در زمانیکه درآمدهایِ نفتی بجای اینکه در راه آبادانی کشور ایران، آسایش ِ مردم ِایران و ساختن و بخشیدن ِآینده به کودکان ِخیابانی بکار گرفته شود، تنها در راه کمک به بودجۀِ دولتِ سوریه و فلسطین و کمک به سازمان هایِ تروریستی حزب الله و حماس هزینه میشود، بهتر است که بر سر این چاه هایِ نفت سرپوش گذاشته شود و آنها را مهر و موم کرد، تا در آینده در سایه وجودِ یک دولتِ دمکرات این سرمایه هایِ نفتی در آبادانی و بهزیستی مردم ایران بکارگرفته شوند.

چکیده:
آمریکا به هیچ بهایی دستیازیدن ِملاها به بمب اتمی را برنخواهد تابید.
تنها راهی که آمریکا برای جلوگیری از ملاها برایِ دستیافتن به بمب اتمی، میشناسد، تازش اتمی به ایران است.
برای ساختن ِجهانی بدون ترس و ترور باید که ملاها بروند. رفتنی که بدون هزینه نخواهد بود. ولی هزینۀِ رفتن آنها نباید که نابودی ایران باشد. بریدن ِدست ملاها از درآمد هایِ نفتی، تنها راه ای است که میتواند با کمترین هزینۀِ جانی و سرمایه ای شرّ ملاها را از سر ِمردم ِایران و جهان بکند. آزادیخواهان و مردم ایران باید آماده باشند که با شکیبایی به پیشواز این راه بروند و اجرایِ آنرا هتا از جهانِ آزاد خواستار شوند. زیرا باوجود تنگناها و بی بهرهگی هایی (محرومیت هایی) که باید مردم ِ ایران در پیِ از دست رفتن ِدرآمدهایِ نفتی، پذیرا شوند، این یگانه راه ای است که میتواند رنج ِمردم ِایران را با کُفتِشی (ضربه ای) کشنده و تندی که بر ملاها وارد میآورد، بسیار کوتاه کند.

کارزار برای آزادی خانم صغرا مولایی

Avenue de l’Europe

67075 Strasbourg Cedex

خانم ها و آقایان ارجمند،
با این نوشته میخواهم رویکرد شما را به این فراپرسش اندرکشم که در ایران کودکان و نونَهالان همانند آدم های بُرنا و گُولیده (بالغ) کیفرداه میشوند، با وجودیکه دولتِ ایران پیمان نامه هایِ جهانی برای پاسداری از هوده های آدم، کودکان و نونَهالان را دَستَینیده است (امضا کرده است ).
یکی از نمونه هایِ هولناکِ زیرپاگذاشتن ِهوده هایِ آدم در این کشور که میخواهم آنرا به شما بِنمایانم، رویدادی است که برایِ خانم ِصغرا مولایی پیش آمده است. خانم صغرا مولایی در زمانیکه سیزده ساله بوده است به کیفر مرگ ایراخته (محکوم) میشود. امروز او 32 سال از زندگیِ خود را پشتِ سر دارد ولی 19 سال از آنرا پشت میله هایِ زندان سپری کرده است.
به شَوَندَ (علت) تنگدستی و برایِ دریافتِ کمکِ پولی، خانوادۀ خانم صغرا مولایی او را که تنها 9 سال داشته است در جایگاهِ پایزن (خدمتکار) به خانۀِ یک خانوادۀ توانمند برایِ انجام ِکارهایِ خانه داری میفرستد. در این زمان او بارها کُرپانی (قربانی) دستاندازی گُنی (تجاوز جنسی) از سویِ کسی که آشنایِ کارفرمایِ او بوده است میشود. در خاستگاه یک بچۀِ بی پناه و از بیم ِ ازدست دادن ِکارش و همچنین از رویِ شَرم، خانم صغرا مولایی یارایِ آنرا نداشته است که با اَپَستام (اعتماد) به کسی این پیشآمد را بازگو کند. روزی پسر ِهشت سالۀِ کارفرما گواه دستاندازی گُنی از سویِ همان آشنایِ خانوادۀِ توانمند به خانم صغرا مولایی میشود، در این زمان او 13 ساله بوده است. زمانیکه مردِ تبهکار پسر بچه را میبیند، او را ترس فرامیگیرد، ناخواسته آن مرد، پسربچه را با چنان نیرویی به سویِ دیوار پرت میکند، که او به شَونَدِ آسیب وارد آمده به سرش جان میدهد.
از آنجا که بر پایۀِ هنجارهایِ سامان ِاسلامی در این کشور، کسی که کُرپانی بد ابزارگشتگی (سواستفاده) و دستاندازیِ گُنی (تجاوز ِجنسی) قرار گرفته است، نتواند از خود پدافندی کند، خود در جایگاه بزه ور کیفر نیز داده میشود. خانم صغرا مولایی در بازجویی های نخستین از رویِ شرم و ترس از بیان ِراستینگی (حقیقت) خود داری میکند. از اینرو او ناگزیر بود که مرگ پسربچه را در بازجویی نخستین، برآیند یک درگیریِ کودکانه و ناخواسته بین خودش و پسربچۀِ کافرمایش نشان دهد. و دربارۀ آن مردی که به او دست اندازی گُنی کرده و شَوِه (باعث) و مایۀِ کشته شدن ِ و پِسَرَک گشته بود خاموش بماند.
زمانیکه خانم صغرا مولایی اندریافت که بازگویی او از آن پیشآمد ناگوار بجایِ خُستویی (اعتراف) به کشتن ِ پسربچۀِ کافرمایش ارزیابی شده است، بازگویی نخستین خودش را پس گرفت و اینبار راستینگی را بازگفت.
تنها برپایۀِ گفتۀِ کارفرمایش، که خانم صغرا مولایی به پسرش رَشک میبرده و از او میرَمیده است، دادگاه رشت تنها نخستین بازگوییِ خانم صغرا مولایی از پیشآمد را بجایِ راستینگی میپذیرد. از اینرو به خانم صغرا مولایی زمانیکه تنها 13 ساله بوده است کیفر مرگ داده میشود. با وجودیکه بازگویی دوم خانم صغرا مولایی در پیوند با کُرپانیِ دستاندازی گُنی بودن (قرباین تجاوز جنسی شدن)، از سویِ دادگاه پذیرفته نشد، ولی بر پایۀِ هنجارهایِ اسلامی جاری در کشور، کیفر شلاق بر او جاری شد. خانم صغرا مولایی تا کنون دو بار برایِ اجرایِ دستور ِ به دارآویخته شدنش به سلول مرگ فرستاده شده است؛ بار نخست زمانیکه 17 ساله بوده است و بار دوم زمانیکه 21 ساله بوده ا ست.
بر پایۀِ هنجارهایِ اسلامی اجرایِ فرمان ِقصاص تنها با پروانۀِ وابستگان ِ نزدیک به آن کسی که کشته شده است، اجراپذیر است. در هر دو بار خانوادۀِ پسرکِ کشته شده از دادن ِپروانۀِ اجرایِ فرمان ِبه دارآویختن او خودداری کردند.
به تازگی خانم نسرین ِ سُتوده دادفَر ِ (وکیل) دادگستری، خویشکاریِ پدافندی از خانم صغرا مولایی را پذیرفت و خواستار ِ آزادی او گردید. دادگاه ولی کیفر ِمرگِ خانم صغرا مولایی را پابرجا دانست، زیرا خانوادۀِ پسرک ِ کشته شده این بار بر اجرایِ کیفر مرگ پافشاری میکند. با وجودیکه همکنون پرونده کیفری خانم صغرا مولایی بوسیله دادفر ِ او بررسی میشود، هر آن شوایی (احتمال) اجرایِ فرمان کُشتنش وجود دارد.
با این نوشته میخواهم که از شما خواهش کنم که برایِ جلوگیری از اجرایِ فرمان ِقصاص ِخانم صغرا مولایی و آزادیِ او همۀِ توان ِخود را در راستایِ فشار بر حکومتِ اسلامی در تهران بکار بگیرید.
با درودهای مهرورزانه

برای دستینیدنِ درخواست آزادی خانم صغرا مولایی مهرورزانه بر روی پیوند زیر کلید کنید.

http://www.PetitionOnline.com/borsu133/petition-sign.html
خَشایار رُخسانی

Freiheit für Frau Soghra Molai

Avenue de l’Europe

67075 Strasbourg Cedex


Sehr geehrte Damen und Herren,

ich möchte Sie darauf aufmerksam machen, dass im Iran Kinder und Jugendliche wie Erwachsene bestraft werden, obwohl die iranische Regierung die internationale Konvention zum Schutz der Menschenrechte und der Rechte von Kindern und Jugendlichen unterschrieben hat.
Ihr besonders Augenmerk möchte ich auf die schreckliche Menschenrechtsverletzung lenken, die Frau Soghra Molai angetan wurde und wird.
Frau Soghra Molai wurde als 13 Jährige zum Tode verurteilt. Sie ist heute 32 Jahre alt und hat mehr als 19 Jahre ihres Lebens hinter Gittern verbracht.

Aufgrund ärmlicher Familienverhältnisse, wurde Soghra Molai bereits als 9 Jährige in den Dienst im Haushalt einer reichen Familie geschickt um ihre eigene Familie finanziell zu unterstützen. Während dieser Zeit wurde sie mehrfach von Bekannten ihres Arbeitgebers vergewaltigt. Als wehrloses Kind, aus Scham und um ihre Arbeitsstelle nicht zu verlieren, hat sie sich niemals jemanden anvertrauen können. Der 8 jährige Sohn des Arbeitgebers wurde zufällig Zeuge, als Soghra als 13 Jährige wieder einmal Opfer einer Vergewaltigung wurde. Der Vergewaltiger bemerkte den Jungen, geriet in Panik und schleuderte ihn mit einer solchen Wucht gegen eine Wand, dass der Junge an den Kopfverletzungen verstarb.
Aus Angst als Opfer von sexuellem Missbrauch nach islamischem Recht bestraft zu werden, verschwieg Soghra in den ersten Vernehmungen zunächst den wahren Hergang. Bei den Verhören musste sie den Tod des Jungen als Folge eines unglücklichen Umstandes darstellen, der sich aus einem Kinderstreit ergeben hätte. Über die Rolle des Vergewaltigers und Totschlägers schwieg sie.
Als Soghra Molai bemerkte, dass ihre Darstellung von einem Unfall als Mordgeständnis aufgefasst wurde, zog sie ihre erste Aussage zurück und erzählte den tatsächlichen Hergang.
Die Aussage des Vaters des getöteten Jungen, dass Frau Molai seinen Sohn immer schon gehasst zu haben, veranlasste das Gericht der Stadt Rasht (Hauptstadt der Provinz Gilan) jedoch nur die erste Aussage von Frau Molai anzunehmen. Frau Molai wurde als 13 Jährige zum Tode verurteilt. Trotzdem das Gericht der zweiten Aussage von Frau Molai keinen Glauben schenkte, wurde sie als Opfer sexuellen Missbrauchs nach dem islamischen Strafgesetz zusätzlich verurteilt und ausgepeitscht.
Frau Soghra Molai wurde bereits zwei Mal zur Vollstreckung des Todesurteils in die Todeszelle geschickt, als 17 Jährige und als 21 Jährige. Nach dem islamischen Recht kann in solchen Mordfällen das Todesurteil nur vollstreckt werden, wenn enge Verwandte des Getöteten dem zustimmen. In beiden Fällen hat die Familie des getöteten Jungen dies nicht getan.
Vor kurzem hat die Anwältin Frau Sotudeh, den Fall übernommen und wieder aufgerollt. Sie fordert die Freilassung von Frau Soghra Molai. Das Gericht hält das Todesurteil aufrecht, weil die Familie des getöteten Jungen diesmal auf die Vollstreckung des Todesurteils besteht. Trotzdem sich ihre Anwältin für sie einsetzt, muss Frau Molai täglich mit der Vollstreckung des Urteils rechnen.

Mit meinem Schreiben möchte ich Sie bitten, mit allen Ihnen zur Verfügung stehenden Mitteln das Mullah Regime in Teheran zur Aufhebung des Todesurteils und zur Freilassung von Frau Soghra Molai zu bewegen.

Mit freundlichen Grüßen

http://www.PetitionOnline.com/borsu133/petition-sign.html

Khaschayar Rochssani